06 okt Leven met de Seizoenen
Het leven komt in seizoenen. Het is winter, zomer, herfst en lente. Soms bloeit alles volop in je leven. Maar soms is het kil en kaal. Soms schijnt de zon en soms vallen de bladeren. Voor alles is een tijd. Ik vind dit een van de belangrijkste lessen die ik geleerd heb, als het gaat over een niet zo perfect leven. Je leven is nooit stabiel. Als je denkt dat het goed gaat, wil je dat vastgrijpen en ben je bang voor het moment dat het niet zo goed meer gaat. Als het niet goed gaat, verlang je hevig naar het moment waarop het wel weer goed gaat… In deze blog neem ik je mee in hoe je kunt leven met de seizoenen.
Wie een perfect leven wil, leeft krampachtig.
Wie een perfect leven wil, leeft krampachtig. Maar wie gaat geloven in een leven vol seizoenen, laat los. Want wat voor invloed heb je erop dat de magnolia weer in bloei staat, al in de eerste maand van het jaar? Wat doe je eraan dat de bladeren weer vallen? Wat verander je eraan dat de vrieskou zorgt voor ijs op de sloot? Er is er maar Eén die invloed heeft op de seizoenen in ons leven. Ik vind het altijd zo prachtig dat God aan Job vertelt dat Hij zelfs bepaalt wanneer de sneeuw valt.
Het is niet gek dat Job vragen aan God stelt, want zijn hele leven lag overhoop. Hij verloor alles wat hem lief was, zijn gezin, zijn bedrijf, alles. Hij klaagt God aan en vraagt zich af waar hij het aan verdiend heeft. Hij heeft het idee dat God hem heeft verlaten: ‘Ik zou willen dat alles was zoals vroeger, toen God mij beschermde. Hij was altijd bij me, hij was voor mij als een licht in het donker’ (Job 29:2, BGT). En wat is Gods antwoord? Hij stelt Job een paar vragen terug:
‘Waar is de weg naar de oorsprong van het licht, en de plaats van het donker – is die jou bekend, zodat je het naar zijn gebied kunt voeren en het pad naar zijn huis kunt vinden? (…) Ken je de voorraadkamers van de sneeuw, heb je de voorraadkamers van de hagel gezien? (…) Heeft de regen een vader?’ (Job 38:19-28)
Er is er Eén die de seizoenen bepaalt
Er is er maar Eén die het licht en het donker van elkaar kan scheiden. Die de voorraadkamers van de sneeuw openzet. Die weet of de regen een vader heeft. Er is er Eén die de seizoenen bepaalt. God heeft jouw leven in Zijn hand. Kent elk facet ervan. Weet in welk seizoen jij nu zit en wat je nodig hebt. Een leven in seizoenen is een leven meegaan met alles wat er komt. Ik moet denken aan de zeemeeuwen die altijd boven het strand zweven. Ze vliegen echt op de wind. Soms laten ze zich een tijdje meevoeren om dan hun vleugels weer uit te slaan en richting te bepalen. Zo is het ook als je leert leven met de seizoenen.
Overal is een tijd voor
Er is een tijd van wachten. Wachten op de ware, op genezing, op een kind. Er is een tijd van verliezen. Een tijd van zwijgen en een tijd om af te weren. Maar er zijn ook tijden van dansen, lachen en verheugen. Tijden waarin de tranen je spontaan over je wangen lopen omdat je niet had verwacht dat jij dit nog eens mocht ontvangen. Ontvang het maar. Het is er het seizoen voor. Wees niet bang voor het volgende seizoen, maar dein op de golven van de wind mee.
Geen vaste seizoenen
Er is een tijd van helen. En ik geloof dat sommige seizoenen door elkaar lopen, er zijn geen vaste seizoenen in je leven. Zoals vreugde en verdriet vaak samengaan, zo gaat genezing overal doorheen. Genezing is vaak niet zomaar een knip met de vingers of een heftig gebed waarvan je gaat shaken of heel hard lachen. Genezing gebeurt tussen de bedrijven door. Als jij op het leven aan het wachten bent, vult het leven jou ineens ten volle. Als jij denkt dat het echt niet gaat gebeuren, gebeurt het toch. Genezing vindt plaats in oprechte liefde van anderen voor jou. Je gaat dat durven ontvangen. Het zit hem in het overgeven aan het leven en alle remmen losgooien. Genezen gebeurt als je je op je meest kwetsbaarst voelt.
Stel je open voor de seizoenen
Stel je open voor de seizoenen. Gooi je jas uit als het zomer is en er gedanst kan worden. Trek je sjaal dichter om je heen als het winter wordt en zoek steun. Doe je stevigste schoenen aan als het glibberig is van de blaadjes en pak iemands hand stevig vast. Gooi je haar los als het lente wordt en zing uit volle borst met de vogeltjes mee. Elk seizoen gaat voorbij. In elk seizoen gaat de zon hoe dan ook schijnen. Dat waterige zonnetje na een regenachtige dag of juist die uitbundige regenboog, vertellen je dat in jouw seizoen er hoop is. Die lichtstralen zijn voorboden van een beter leven. Van een trouwe God die aan je zijde is. Altijd.
Sprak deze blog je aan?
Luister dan de Villavie podcast! Elke twee weken op donderdag komt er een aflevering online. De afleveringen duren lekker kort, max een kwartier en ik neem je mee in allerlei onderwerpen die met voluit leven te maken hebben.
Onderstaand vind je de link. Hij is op elk kanaal te beluisteren. Heel fijn als je je abonneert, dan steun je de podcast en zorg je dat meer mensen deze zien. En krijg jij een update als ie online staat.
